Martina

(2010/2011)

Martina van der Pijl-Mol werd geboren op 28 mei 1917 als jongste kind in een protestants gezin van zes op op de Everingseweg 14, in het Zeeuwse dorp Oudelande. Twee kinderen in het gezin overlijden op jonge leeftijd aan een longinfectie. Martina droomde ervan als lerares voor de klas te staan, maar werd na de basisschool thuisgehouden om haar ouders te helpen bij het runnen van de melkveeboerderij. In december ‘37 verlooft ze zich met Cornelis van der Pijl, een jongen uit het dorp. Omdat de Duitse bezetter niet-getrouwde vrouwen veel sneller oppakt voor arbeid in de werkkampen, treden ze vier jaar later, vroeger dan gepland, in het huwelijk. Vanwege het heersende huizentekort trekken ze bij Martina’s ouders in. Bij de watersnoodramp in 1953 komen Martina’s ouders om als ze buiten worden verrast door de sterke stroming. Martina en haar man kunnen op het nippertje de eerste verdieping van het huis bereiken. Jan - hun enige zoon - ligt boven al te slapen, maar doordat het water razendsnel stijgt en de stroming de deur naar de trap als het ware dichtdrukt, moet Cornelis met een bijl de ouderwetse, met ijzer beslagen deur deur te lijf gaan om bij hem te komen. Martina en Cornelis zetten het bedrijf van haar ouders voort. Zo’n tien jaar later begint Cornelis last van reuma te krijgen. In de jaren die volgen verergerd dit aanzienlijk, maar hij blijft desondanks voor de beesten zorgen totdat hij letterlijk zo krom loopt dat de kleinste beweging een obstakel wordt. In 2001 krijgt hij het op de longen en overlijd na een kort ziektebed aan de gevolgen van bronchitis. Zijn jasje en pet hangen nog altijd op dezelfde plek op zolder. De koeien hebben inmiddels plaats gemaakt voor een flinke kudde schapen, maar de kippen, katten en de hond Berrie zijn er nog. Martina ook. Aan een verzorgingstehuis denkt ze niet. ‘Ik ben gewoon hier tot ’t eind, hoe moet het anders met de schapen?’